Нацыянальныя рэгулятыўныя органы (НРО) падпарадкоўваюцца нацыянальнаму заканадаўству і надзелены функцыяй рэгулявання электронных камунікацый. Гэтыя дзяржаўныя органы забяспечваюць раўнавагу паміж эфектыўнай канкурэнцыяй, інвестыцыямі і інтарэсамі спажыўцоў, улічваючы развіццё рынкаў, паслуг і сетак электронных камунікацый. Гэта значыць, што рэгулятары павінны быць юрыдычна і функцыянальна адасобленыя ад іншых органаў, якія могуць аказваць празмерны ўплыў, таму што незалежнасць і аб’ектыўнае прыняцце рашэнняў з’яўляюцца ключавымі элементамі эфектыўнай і ўсёабдымнай сістэмы рэгулявання.